به نظرم ما ملت شهیدپرور ذاتن شیفته القاب و اسامی هستیم؛ و "عملکرد" خیلی آن جایگاه ویژه "اسم" و "لقب" را ندارد!!! و از قراین پیداست که قرنهاست هم بدان مبتلاییم... طرف خواسته دو خط بنویسد و بگوید جنگ تمام شد، سه صفحه در مدح سلطان و دو صفحه هم در فروتنی بنده ی کمترین امیر بهادر خان نوشته و در آخر، آنجا که دیگر به چشم هم نمی آید و خواننده خسته شده، دو خط هم اضافه کرده است که جنگ با این غنایم مختومه اعلام می شود. والسلام.
حالا هم برایم جالب است این همه سر و صدا برای نام خلیج فارسمان! جالبترینش این ایمیلی است که این روزها دست به دست می شود با عنوان " حال گوگل را بگیریم" چرا که از کلمه "خلیج" به جای "خلیج فارس" استفاده کرده است. البته نکته ای است به جا و قابل تذکر. منکر این قضیه نیستم ولی تنها سوالم اینجاست که ملت شهیدپرور کجا بودند و هستند وقتی که نه به اسم که به رسم، خزر را فروختند و تقسیم کردند و تازه همسایه شمالی مان خط و نشان هم برایمان می کشد و رسمن در روز روشن از آبهای گل آلود این مملکت ماهیهای درشت درشت هم صید می کند؟ هیچ کس هیچ حرفی ندارد بزند؟ در شهر ما کسی را خبری هست هنوز؟ تمام ذخایر نفتی و معدنی و انسانی مان به یغما می رود، خُردک شَرری هست هنوز؟!...
از آدماي بزرگ مجسمه ساختيمو دورش نرده کشيديم ... اگه کسي حرف اين مجسمه هارو باور کنه بايد بين خودشو مردم نرده بکشه
پاسخحذفشب هاي روشن - فرزاد موتمن (کلاغ راوی)