دوش!

سخن از پیوند سست دو نام
و همآغوشی در اوراق کهنه ی یک دفتر نیست
سخن از گیسوی خوشبخت منست
با شقایق های سوخته ی بوسه ی تو
و صمیمیت تن هامان ، درطراری
و درخشیدن عریانی مان
مثل فلس ماهی ها در آب

...