برای من نقطه ی عطف فیلم "جدایی نادر از سیمین" شکستن بار ارزشگزاری اش بود. آدمهایی که تحت تاثیر حالا هر چیزی، جامعه، دین، عرف، خانواده، علایق و هر چیز انسانی دیگری که رویش انگشت بگذاری، حق به جانب اند!!! آدمهایی که دیگر نمیتوانی براحتی به قضاوتشان بنشینی، آدمهایی که نمیشود گفت "خوب" اند یا "بد"... فیلم از "خوبی" و "بدی" حرف می زند، اما هوشیارانه شخصیتها را زیر دو ستون "خوب" و "بد" لیست نمیکند. "قضاوت" نه فقط ساده نیست، که غیر ممکن هم می نماید...
فیلم رسمن عااااالی بود... دست مریزاد آقای فرهادی، صمیمانه...
پ.ن. اینجا میتوانی ویدئوی مصاحبه اصغر فرهادی با هفت را ببینی
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر