درسته که این چند وقته مثل بچه کنکوریا حال و روزگارم بود ولی خوشحالم الان...
هنوزم خوب نمیخوابم. شرطی شدم انگار! خونه رو اساسی تکوندم. همه جا الان برق میزنه و ملافه های سفید و آبی یه که آویزونن تا خشک بشن و پرده ها، اینجا و اونجا... بوی خوبی میده خونه م...
رفتم پیش کالین. بهش میگم میخوام بذارم موهام یه کم بلند شن، پس فقط مرتبشون کن و کوتاهشون نکن! از تو آینه با لبخندی نیگام میکنه که یعنی حرف زدیا!! و به من که 7 ساله مشتری این آقای اهل آفریقای جنوبی هستم میگه: شایا! تو از معدود مشتریهای منی که من باهاشون حال میکنم! میگم چطور؟ میگه تو ازونایی که اون بخش وحشی و هنری یه حرفه م باهاشون ارضا میشه! ابروهام میرن بالا. میپرسم چطور؟ میگه آدمایی که میان پیش من معمولن یه تصویر فیکس از خودشون و مدلی که به چشمشون بهشون میاد دارن و مطابق اون میگن موهاشونو بزنم. تو اما تغییرات موهاتو دوست میداری و اجازه میدی هرجور دل منم میخواد، موهاتو بزنم. شاکی نمیشی. تصورت از موهات و قیافه ت سیاله. هیچ فک کردی چقدر مدل من رو سر تو درآوردم؟ کچل هم کردمت، بموهای بلندت فر هم زدم و این وسط کلی مدلای دیگه امتحان کردیم. هر دفه یه مدلی زدم برات. حالام بسپورش به من. تازه! بعقیده من تو دختری با موهای کوتاهی! به شخصیتت بیشتر میاد!!!!!!
حالا؟ سرمو با همین حرفاش گول مالیده اساسی این آقا کالین و کلی موهامو باز پسرونه کوتاه کرده!... ولی خوش خوشانم میشه تو آینه هی...
