در این سرا کسی به در نمیزند...


رسیدم خونه... چمدون و کوله رو گذاشتم کف اتاق و خودمم نشستم کنار چمدون، نفله... هواگرفته و ابری... دل من بیشتر اما...
یه دل سیر گریه کردم...
میرم بعد از دو شبانه روز بیخوابی، در سکوت خانه بخوابم...
از پشت بغلم کن گلم...

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر