شین
شایا
در این سرا کسی به در نمیزند...
رسیدم خونه... چمدون و کوله رو گذاشتم کف اتاق و خودمم نشستم کنار چمدون، نفله... هواگرفته و ابری... دل من بیشتر اما...
یه دل سیر گریه کردم...
میرم بعد از دو شبانه روز بیخوابی، در سکوت خانه بخوابم...
از پشت بغلم کن گلم...
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر
پیام جدیدتر
پیام قدیمی تر
صفحهٔ اصلی
اشتراک در:
نظرات پیام (Atom)
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر