یک راه حل

نیم پاینت شندی برای خودتان درست کنید. طرز تهیه: یک شیشه آبجوی کارلینگ را باز نموده، در لیوانی شیشه ای (شیشه بودنش مهم است. دیدن رنگها و حبابها بخشی از حظ نوشیدن ست) خالی کنید، نصف یک لیمو ترش را در آن بچکانید و جهت نوازش چشم هم حلقه ی نازکی از نصف دیگر لیموترش را با ظرافت بریده و بالای لیوان شیشه ایتان الصاق کنید. اگر لیمو ترش هم ندارید، لیموناد گزینه ی جایگزین خوبی ست.

نیم پاینت شندی تان را بردارید و به حمام رفته و آنرا روی لبه ی وان که از قبل تمییز سابیده اید قرار دهید

راه آب وان را بسته و آب داغ را باز کنید

تا وان پر آب میشود، پنج عدد شمع روشن کنید و در اطراف و اکناف ِ وان و آینه در نقاطی که آب به آنها نپاشد جاسازی کنید. یکی از شمعها را هم کنار لیوان شندی تان بگذارید. از گذر نور در حباب های داخل شندی و عرقی که بر جدار خارجی شیشه ی لیوان می نشنید محظوظ خواهید شد

یک پیمانه از محلول خوشبوی وان در آب خالی کنید تا بویش مشامتان را نوازش کند و کف مطلوب کند


چراغها را خاموش کنید

لباس هایتان را یکی پس از دیگری آوازخوانان از تن بکنید و وارد وان شوید. اول داغی اش میخورد توی ملاجتان و آوازتان قطع میشود ولی پس از لحظاتی به داغی اش عادت خواهید کرد

یک ساعتی در وان بنشینید/دراز بکشید. بگذارید حتی مغزتان هم بخار بگیرد، در سکوتی که تنها صدایی که خاموشی ِ بخاردارش را می شکند، صدای قلپ ِ قورت دادن در میانه ی برداشتن و گذاشتن لیوان شندی تان باشد و یا شلپ شلپ نرم آب وقتی جابجا می شوید، می نشینید، در آب دراز می شوید، تکیه می دهید یا با کفها روی سطح آب اشکال نامفهوم می کشید یا کلمه کلمه شعری می نویسید، یا غریبانه به منحنی های تنتان نگاه میکنید یا دست نوازش بر خطوطش می کشید... تن، آنهم تن زن، چیزغریبی ست، باور بفرمایید

نرم نرم شندی تان را در بخار و زیر نور شمع و غوطه ور در آب داغ بنوشید

باور بفرمایید که این روش کار میکند

فکرش از سرتان می افتد... حداقل برای امشب

خواهید خوابید، سنگین هم...