خارجی- خیابان- ظهر جمعه

- بریم بشینیم پاب، بازی ِ فدرر و جوکوویچ ببینیم، شراب مهمون من

- ا لان یعنی داری مخ منو میزنی نرم خرید؟!

- خرید رو بعدنم میشه رفت. این بازی تموم میشه ولی! از من گفتن!

- حالا خیال ورت نداره که مخمو زدی، ولی بریم

داخلی- پاب- دولیوان جین و تونیک روی میز- تی وی روشن- مردم در حال نوشیدن و گپ زدن و تماشای بازی

- خب من اینهمه از جنوب آسیا و خودم گفتم. تو نمیخوای هیچی از خودت بمن بگی؟

- نپرس!

- چرا؟ (دست دخترک را میگیرد)... چته تو؟ واااا! عزیز من... چرا گریه میکنی؟ چته؟ (دست میکشد پشت دخترک)... تا این حد؟ به قیافه ت نمیاد اصلن!... تا حالا این مدلی ندیده بودمت... پاشو بریم بیرون. آبرومونو بردی! بریم یه سیگاری بکش عزیز من

خارجی- در خیابان- زن وارد پابی میشود

- کی برد؟ فدرر یا جاکوویچ؟

- فدرر. خیلی هم ساده برد. فکر میکردن بازی تاریخی باشه. خیلی هم ساده و بدون تلاش زیادی فدرر برد

- ممنونم

زن از پاب خارج شده، مسیر نامعلومی را میگیرد و میرود

پ.ن. من دوستهای زن زیادی ندارم. با زنها بُر میخورم ولی معمولن "دوست"* نمیتونم باشم! به این قانون کلی هم رسانده شده ام که اصولن با من مردها دوست ترند و دوستیهام با مردها راحت تر، سبک تر و با درک متقابل تریه. زنها خیلی زودتر از آنچه مرا دوست خودشون بیابند، رقیب می بینند و این حس رو هم بهم منتقل میکنن، و این یعنی همون اول، کات! حالا من تموم دارایی م از زنانی که واقعن باهاشون احساس نزدیکی میکنم و میتونم جلوشون خودم باشم، دوتا زن ان در دنیا، که آخه چرا یکی باید ایران باشه، یکی هم سنگاپور؟!؟! خدایا مصبتو شکر واقعن

* واژه ی "دوست"، در اینجا بار و حجمه ی عاطفی و نزدیکی روانی بالایی دارد...