نسخه ی دواچی


سیگار و شراب بدست، دم غروب، کنار رودخانه، مو و تن داده به باد، تماشای 17 دقیقه ی طلایی و ارغوانی غروب، بر هر درد بی درمان دواست.
باور بفرمایید...

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر