اینجایی که اینروزا میرم و توی کتابخونه ش ساعاتی میشینم، مرکز مطالعات خاورمیانه است و هرچند تابستان خلوت و بیسروصدایی داشتیم، اینروزا پرجنب و جوشه و گاهی بیش از اندازه هم شلوغ. رستوران هم طبقه ی زیرزمین و بار ِ مرکز هم دوباره با حرارت راه افتاده و هی بوی غذاهای وسوسه کننده و نوشیدنیهای مطبوع، وسط سیگار، آدم رو هوایی میکنه. مضاف بر این، من هی صدای ایرانی جماعت ِ دانشجو اینجا و اونجا می شنوم و هی آدم بغ بغوش میگیره خب!