شبهای استانبول 5

موبایلم رو دزدیدن! هموطنان عزیز هم ازم زدن. ناراحتم. نه چندان برای خود موبایل. که برای همه ی خاطره ها و تماسها و پیامهایی که اون تو ضبط شده بود. اگه یک در هفتاد و پنج میلیون، این دوست عزیزمون اینجا رو میخونه، بیاره من خاطره هامو ازش یه کپی بگیرم، موبایل پیشکش، جایزه هم بگیره.

درس هفته: با هموطنان تو تاکسی نه حرف بزنید و نه معاشرت کنید. اگر هم میکنید، جیبتان را بپایید. در ضمن! خاطره هایتان را بکآپ گرفته و حتی المقدور آنلاین یا موبایلی ذخیره نکنید. کاغذ، در همیشه ی تاریخ، ما رو بیشتر حفظ کرده. به هیچ دردی هم غیر از خودمون نمیخوره و هیچ دزدی نمیبرَدش.

علی ایّ الحال، هیچ شماره ای از هیچکسی تو دنیا ندارم.
پووووف!

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر