.از استانبول چیزی در من بجا ماند... مطمئنم که به این شهر باز خواهم
گشت
توی فرودگاهم. فرودگاهها رو دوست میدارم. گفته ام. تنها فرودگاهی که
ازش متنفرم، همون فرودگاه معرف حضور ِ خودمونه که اسمش هم خیلی بی ریخته. برا یه
کشور، اسم فرودگاه بین المللی ش، مهمه. نماد اون کشوره. مردم هیچ اسمی و کلمه ای از
یه کشوری بلد نباشن، اسم فرودگاهش رو یاد میگیرن اگه بخوان برن. البته صفورا
اعتقاد داره من فرودگاهها رو دوست میدارم چون همیشه من رفته ام. اونی که مونده، من نبوده ام. میگفت: " وانستادی پشت پنجره ها و زهر رفتن یکی که پاره ی
جونته رو بچشی". احتمالن راست میگفت...
این ساعتهای آخری، سخت تر و کندتر میگذرند... موبایل هم که ندارم. چشمم
به ساعت سفید شد...
چقدر خوابم میاد..
چقدر خوابم میاد..
Merhaba Shaya!
پاسخحذفSen gittikten sonra ben
Hiç sorma
El attığım her işi, çok geçmedi batırdım
Çünkü seni unutmanın tek yoluydu;
Bütün kazancımı şaraba yatırdım
-------
Sen varsın, ben varım
Bir de, acımasız bir dünya var dışarıda
Esas film şimdi başlıyor
Ve bütün koltuklar bomboş bu sinemada
این قسمتی از شعر بی نظیر یوسف خیال اوغلو(Yusuf Hayaloğlu )است که من به تو پیچوندمش:)
پاسخحذفسر بر در شبی به همین رنگ
نظاره میکُنم بدر بیبدنت را ماه
که میگردی به غفلت مردگان
چرا گریه مرا در نمیبَرَد
به من بگو تویی که مردمکی
برای پرهیز از عشق
رنگهای همنشینِ لبانت
در افسونِ آخرین اجاق میسوزد
من که کورهیی سرد برزَبَر دارم
دشت را میخواهم
تفته در آهوی نافهی تو
که بستنِ دهانِ گُلی در مُشت
گفتگوی بیهودهست
عشق جذر و مدی ندارد
نه سمندری در آب
نه ماهیان در آتشِ شن
تو را میخواهم و
لبخند تو را در قدیم خُتَن
مکانِ مرغی چون ابراهیم را
که خاموشی از آن سنگِ رایگان است
تا پگاه
مشت بسته بر سینه بکوبد
و عکس هفت هیولای بیبدن
در چشمه بیفتد از سر تقصیر.
بهرام اردبیلی
کلاغی! نشستم با گوگل ترانسلیتور، این شعر رو ترجمه کردم :) چه خوبه. زبان اصلیش باید محشر باشه. ممنونم، بسیار..
پاسخحذف