حالا نمیخوام بگم که اسکار بیشتر از هرچیز دیگری سینمای تجاریه و بیشتر از این هم ازش نباید انتظار داشت ولی خب! نمیخوام خودم رو هم تو رودرواسی با خودم قرار بدم چون خوب یادم هست چقدر برام مهم بود که پارسال فیلم فرهادی اسکار رو ببره و یادم نمیره که چطور وقتی ساندرا بالاک پاکت رو باز کرد و گفت: "اند دِ اسکار گوز تو سپریشن" چجوری 3 صبحی تو تختم هی بالا پایین پریدم و هی خوشحالی کردم هی خوشحالی کردم، و اینکه دانیل دیلوییس امسال در اسکار تاریخ ساز شد و قبول دارم که بی شک از بهترین بازیگران ِ صاحب سبک تاریخ سینماست، اما آخه دوستان عزیز اسکاری! "آرگو" آخه؟!؟!

بنظرم داوران محترم اکادمی اسکار بشینن یه بار دیگه این فیلم رو ببینن بد نباشه! پوووووف!