کل شب رو خواب میدیدم. اما یادم نیست. تنها چیزی که خوب یادمه و باهاش از خواب پریدم و ولم هم نمیکنه یک سواله که از خوابم به بیداری کش اومده: چرا هر عددی رو بر مخرج صفر بذاریم، جوابش بی نهایته؟؟!!

بله! اینجوریاست! از آدمی که تو بچگی نمیدونست میخواد چیکاره بشه، تا بچه راهنمایی و دختر دبیرستانی که آرزو داشت خلبان بشه و نشد، بعد مامانش میخواست که دکتر بشه، باباش نظر خاصی نداشت، بعد رفت از لج ریاضی خوند و به اسم، مهندس شد، به رسم ولی کلن به دری وری افتاد، تا آقای میم و مربی شناش که عقیده داشتن من باس بالرین بشم تا معلم دف و سه تار که گفت چه دستات کشیده و خوبن برا ساز و هیچوقت نوازنده نشد، بعد رفت یه کم فلسفه خوند و بعد از فلسفه برید و به مطالعات فرهنگی و تاریخ مفهومی و بعدم ادیان کشید و هنوزم شاید تو اینها هم نمونه، واقعن چه خوابی انتظار دارین آخه؟!

حالام یه نا/مسلمونی پیدا بشه این مغز منو از خارش درآره، لطفن! که چرا هر چی رو صفر بذاریم بی نهایته آخه؟!!!