دسترسی به عید به علت نبود ِ تو امکانپذیر نمی باشد...

بنده از همین تریبون اعلان میکنم که سال جدید رو برسمیت نمیشناسم و سال 92 یی برای من در کار نخواهد بود... شما هم حالا بغ نکن دلبندم! به همون 91+1 ادامه بده... طوری نیست که!

و  91 با همه ی خوب و بدش تموم شد. و خوب میدونم که هر کس به اندازه ی سهم خودش زندگی خواهد کرد. تو هم "از سهم خود خاطره ای بردار که آن خاطره من باشم"...

میبوسمت، بهاری...

۴ نظر:

  1. عزیزترین شایای دنیا
    نوروزت پیروز، شما سال 92 را هم به رسمیت نشناسی ما از همین حالا مجبوریم سال های بعدی رو بهت تبریک بگیم...
    خاطره ای بهتر از تو هم مگر هست؟

    پاسخحذف
  2. سلام شایا جان!
    سال 91+1 مبارکت باشه !خوب باشی . خوب ببینی!
    این مشکلی است بغرنج که مربوط به خرس درون آدمی می شود!:)
    وقتی بهار می اید و خرس درون هنوز حوصله بیدار شدن ندارد،اینگونه می شود جانا!:)
    تقصیر تو نیست،حکایتی است این خرس درون وقتی بی عسل بماند،تحمل کردن آخرین چاره انسان می شود.
    به خرس ات سلام برسان و به خودت:)

    پاسخحذف
    پاسخ‌ها
    1. هی کلاغی ام!
      این نو-روزها نیز بر تو مبارک :*
      من و خرسم (که البته خرس من خیلی روووو داره! عسلش رو هم میخوره ولی خمیازشه بازم :)) هم هردو ارادتمند :*

      حذف