میگم خب برای من برعکسه. بوسه رو باید بذاری برای آخر ِ آخر. برای تسخیر زنی از جنس من نباید از جسمش شروع کرد. این اشتباه محضه. زنی از این قماش، باید اول روانش با مَردش آروم بشه. میدونی؟ زنی مثل من، نه فقط لذت متوسط و کم عمق رو نمیخواد که به شدت تحقیرش هم میکنه. برای این زن، لذت در عشق باید بطرز ِ به شگفتی رساننده ای عمیق، ژرف، پرحجم و دربرگیرنده باشه. هر جایی غیر از این، احساس کم-بود و خلا مرگ آوری میکنه. دوام نمیاره. و نگران نباش! اگه واقعن دل در گرو این زن داری، به عشقش وقت بده. وقتی بهش وقت بدی،  بذاری اون مزه ناب و بی نظیرش دربیاد، می بینی که چه مستی افزاید. می بینی لذتش اونقدر عمیق و ژرفه که لبخند محوی میشینه کنج لبت که یعنی ارزش اینهمه صبرش رو داشت. اما تا به این طعم برسی، یادت باشه از جسم همچین زنی شروع نکنی. وگرنه برای همیشه از دستش میدی حتی اگه باهات باشه...

دوستم؟ چشماش می خندن...