این هفته سالگرد این صفحه است. ششمین سال. شش ساله که
شایا روزمره هاش رو اینجا قَرقَره میکنه. شایا اینجا رو خیلی دوست داره، اما به
دلایل تمامن شخصی، در حال اسباب کشی از این خونه ست و برای همیشه از اینجا میره.
شایا اینجا گلدونایی کاشته که هر کدومشون دیگه شش سالی عمر دارند. شایا
هی تمام دو هفته ی گذشته رو با خودش فکر کرده که اینا رو چجوری موقع اسباب کشی ببره
که آسیبی نبینن. آدمیزاد وقتی یک جایی دلش خوش باشه، هی خودشو وابسته می کنه، گلدون میکاره، به درو دیوارا رنگ میزنه، و جوری حواسش
به خونه ش هست که انگار تا ابد قراره همونجا بمونه وگرنه لابد همه چیز رو به امان
خدا ول میکرد میرفت پی کارش. اونقدر "من" اینجا جریان داشته که دیگه حالا جزو بودنم شده. و خب! یه جورایی اسباب کشی از این خونه سخته...
شایا خونه جدیدش رو هم پسندیده و میدونه کجا میخواد بره.
جاداره از همه ی شماهایی که هرازگاهی به این آدرس سر زدین، خیلی خیلی تشکر کنم.
تویی که این صفحه رو خوندی و با روزمره های من آشنایی، خوب میدونی که من خیلی جمعی
و عمومی نیستم و باهات یک ارتباط زیستی نزدیک و درونی دارم حالا گیرم اینطور مجاز
و در ملا عام هم...
صفحه شین از 8 دسامبر دیگه وجود نخواهد داشت و دامین اش از
قبل واگذار شده. اگه کسی (غیر از یک نفر!) هنوز هست که دلش بخواد بیاد خونه ی
جدید شایا، میتونه به آدرس زیر ایمیل بزنه (ایمیل قبلی صفحه ی شین هم از 8 دسامبر
دیگه با خود شین میره رو هوا!) تا آدرس خونه جدید رو بدم:
tamas.shaya@gmail.com
روزگار به کام...
شایا.
لندن.
سردترین زمستان