دویده م و دویده م. پشت کوهی رسیده م. نه کسی آب داد. نه هم کسی نان داد. خود کوه هم که بالا بلند و ستیغ حالا روبروم قدکشیده ایستاده. انتظار ندارین که الان اینم بالا برم براتون؟!

شرمنده. من برمی گردم خونه!

۴ نظر:

  1. خب تو اینقدر هیچ وقت خسته نشدی آدم توقع داره ازت............. والله!!! :)
    راستی میای خونه؟!

    پاسخحذف
    پاسخ‌ها
    1. دارم پرپر میزنم برا خونه (خونه ی من راستی کجاست؟! :))
      بوووس ترنجم :***

      حذف
  2. خونه ات توی قلب ماست :)

    پاسخحذف
    پاسخ‌ها
    1. چه جاااام خوبه پس :* عمرن از خونه درآم دیگه :)
      این شمایی خانوم تو دل من:*:*:*

      حذف