شایا
به مرگکه دیوانه می کند صبح رادر فاصله ی لباس منبه شبکه چرخش‌ام می‌دهد وبیدستام میکندکه اگر مرا ببینیکه نمیخندمپس مرا ندیدهایمن که هر بار بیشتر دوست داشتهامتنفّس ِ چشم‌هایم راو این حباب‌هایی کهبه تن دارم.ه . چ
به مرگ
پاسخحذفکه دیوانه می کند
صبح را
در فاصله ی لباس من
به شب
که چرخش‌ام می‌دهد و
بی‌دست‌ام می‌کند
که اگر مرا ببینی
که نمی‌خندم
پس مرا ندیده‌ای
من که هر بار بیشتر دوست داشته‌ام
تنفّس ِ چشم‌هایم را
و این حباب‌هایی که
به تن دارم.
ه . چ